باغ ایرانی سبکی از طراحی باغ است که از ایران باستان، شکل گرفته و در دوره های زمانی مختلف تا به امروز با توجه به شرایط مختلف ادامه داشته است. این سبک از باغ ها به دلیل چیدمان و طراحی منحصر به فرد خود که به دنبال ایجاد هماهنگی بین طبیعت و سازه های ساخته دست بشر بودند، شناخته شده است. باغ ایرانی در توسعه طراحی باغ در طول تاریخ تاثیرگذار بوده است. باغ های ایرانی به دلیل استفاده از آب، تقارن و عناصر طراحی پیچیده شهرت دارند. باغ ایرانی به طور معمول دارای یک منبع آب مرکزی مانند یک فواره یا استخر است که توسط ردیف‌های متقارن درختان و تخت‌های گل احاطه شده است. باغ اغلب توسط دیوارها یا پرچین ها محصور شده است که باعث ایجاد حریم خصوصی و انزوا می شود.  باغ‌های ایرانی همچنین دارای عناصر معماری مانند آلاچیق‌ها، تراس‌ها و مسیرها هستند که برای افزایش جذابیت کلی باغ طراحی شده‌اند. بسیاری از این باغ ها همچنین دارای کاشی کاری و معرق پیچیده هستند که از ویژگی های هنر و طراحی ایرانی است. 

​